15 Γενάρη 2016 (11) - Παναγία Τρύπα, Γορίτσης, Βόλου
Λέξεις, όταν τις βρω, κι αν κάποιος τις έχασε, γιατί αλλιώς, τί να βρεις;
****
Μεγάλο Υστερόγραφο Κυριακής, 17 Γενάρη 2016 και ώρα 9:41, του Αγίου Αντωνίου
Προβληματισμένη.
Πρώτη φορά δεν έφτασε στ' αυτιά μου η καμπάνα του Αγίου Νεκταρίου, αν και έχω στήσει καρτέρι, απ' τις 8!
Περίμενα ένα "Σημάδι".
Κατέληξα, τελικά, απ' αυτή την σιωπή του σημαδιού, να μην δημοσιεύσω μια θυμωμένη, μα συνάμα, πολύ πνιγμένη στο δίκιο, επιστολή.
Θυμήθηκα μια άλλη που δεν παραδόθηκε ποτέ, αν και είχα ενημερώσει τον παραλήπτη, με δικό του ταχυδρόμο.
Όταν μού είπαν πως, ναι, τώρα, μπορείς, η επιστολή εκείνη είχε ασπρίσει από πολλά άσπρα χαρτάκια, που επικολλήθηκαν πάνω της, καταλήγοντας, πως δεν του άξιζε αυτή η κατάθεση ψυχής, του παραλήπτη.
Ούτε καν, το "σεβαστέ", ούτε καν, το "Αντίο", κυρίως, κανένα δάκρυ καθαρό, στην περιέργεια όσων, ότι δεν φτάνουν, τάχα- το περιφρονούν!
Σκληρός παραμένει ακόμα, κι άδικος, το λένε άλλοι πια, δικαιώθηκα.
Τί σαν πέρασαν χρόνια;
Έχω εκπαιδευτεί στην υπομονή!
Αγαπημένε μου, Άγιε Νεκτάριε, την πήρα την απάντηση.
Σ' ευχαριστώ!
Ειδικά αυτή την στιγμή, η σιωπή είναι χρυσός!
Κέρδος χρόνου, για τα υπόλοιπα.
Αν κάποιος ή κάποιοι, νομίζουν, γιατί έτσι τους βολεύει, ότι είναι "έτσι", δεν σημαίνει ότι είναι κι έτσι!
Ναι...
Την ζωή μου, σπάνια την εξευτέλισα.
Αμόρφωτη, γαρ, δεν είχα "διαβάσει" έγκαιρα Καβάφη, ούτε καν, τώρα, αντίγραφα παπαγάλων, που δεν ξέρουν να το εφαρμόζουν από μόνοι τους, στην ζωή τους!
Και το θέμα έκλεισε.
Και το θέμα είναι, πως, όλα αυτά, δεν έπρεπε να γραφτούν εδώ!
Απίστευτο λάθος!
Βιαζόταν η ψυχή να βγει, σε σελίδα που περίμενε μέρες λευκή!
Φυσικά και σε άλλη ανάρτηση, στην στιγμή της, όσες λέξεις έρθουν, όταν έρθουν, για ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗΝ, ΧΑΡΙΝ ΤΗΣ!
***
Ανάποδα θα δημοσιεύσω τις αναρτήσεις, κι ίσως έτσι, βρω και την χαμένη σειρά μου.
Πάντα στην ζωή μας θα υπάρχουν εσκεμμένα εμπόδια, θα σκοντάφτουμε, θα την πατάμε, θα μαθαίνουμε, θα ξανασηκωνόμαστε, για όσο Θέλει, ο Ανώτερος.
Ώρα, 10 και 11
Η δημοσίευση παίζεται, γιατί μετά θα έχουμε και τεχνικές διακοπές. Γνωστόν!
Λέξεις, όταν τις βρω, κι αν κάποιος τις έχασε, γιατί αλλιώς, τί να βρεις;
****
Μεγάλο Υστερόγραφο Κυριακής, 17 Γενάρη 2016 και ώρα 9:41, του Αγίου Αντωνίου
Προβληματισμένη.
Πρώτη φορά δεν έφτασε στ' αυτιά μου η καμπάνα του Αγίου Νεκταρίου, αν και έχω στήσει καρτέρι, απ' τις 8!
Περίμενα ένα "Σημάδι".
Κατέληξα, τελικά, απ' αυτή την σιωπή του σημαδιού, να μην δημοσιεύσω μια θυμωμένη, μα συνάμα, πολύ πνιγμένη στο δίκιο, επιστολή.
Θυμήθηκα μια άλλη που δεν παραδόθηκε ποτέ, αν και είχα ενημερώσει τον παραλήπτη, με δικό του ταχυδρόμο.
Όταν μού είπαν πως, ναι, τώρα, μπορείς, η επιστολή εκείνη είχε ασπρίσει από πολλά άσπρα χαρτάκια, που επικολλήθηκαν πάνω της, καταλήγοντας, πως δεν του άξιζε αυτή η κατάθεση ψυχής, του παραλήπτη.
Ούτε καν, το "σεβαστέ", ούτε καν, το "Αντίο", κυρίως, κανένα δάκρυ καθαρό, στην περιέργεια όσων, ότι δεν φτάνουν, τάχα- το περιφρονούν!
Σκληρός παραμένει ακόμα, κι άδικος, το λένε άλλοι πια, δικαιώθηκα.
Τί σαν πέρασαν χρόνια;
Έχω εκπαιδευτεί στην υπομονή!
Αγαπημένε μου, Άγιε Νεκτάριε, την πήρα την απάντηση.
Σ' ευχαριστώ!
Ειδικά αυτή την στιγμή, η σιωπή είναι χρυσός!
Κέρδος χρόνου, για τα υπόλοιπα.
Αν κάποιος ή κάποιοι, νομίζουν, γιατί έτσι τους βολεύει, ότι είναι "έτσι", δεν σημαίνει ότι είναι κι έτσι!
Ναι...
Την ζωή μου, σπάνια την εξευτέλισα.
Αμόρφωτη, γαρ, δεν είχα "διαβάσει" έγκαιρα Καβάφη, ούτε καν, τώρα, αντίγραφα παπαγάλων, που δεν ξέρουν να το εφαρμόζουν από μόνοι τους, στην ζωή τους!
Και το θέμα έκλεισε.
Και το θέμα είναι, πως, όλα αυτά, δεν έπρεπε να γραφτούν εδώ!
Απίστευτο λάθος!
Βιαζόταν η ψυχή να βγει, σε σελίδα που περίμενε μέρες λευκή!
Φυσικά και σε άλλη ανάρτηση, στην στιγμή της, όσες λέξεις έρθουν, όταν έρθουν, για ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗΝ, ΧΑΡΙΝ ΤΗΣ!
***
Ανάποδα θα δημοσιεύσω τις αναρτήσεις, κι ίσως έτσι, βρω και την χαμένη σειρά μου.
Πάντα στην ζωή μας θα υπάρχουν εσκεμμένα εμπόδια, θα σκοντάφτουμε, θα την πατάμε, θα μαθαίνουμε, θα ξανασηκωνόμαστε, για όσο Θέλει, ο Ανώτερος.
Ώρα, 10 και 11
Η δημοσίευση παίζεται, γιατί μετά θα έχουμε και τεχνικές διακοπές. Γνωστόν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου