...
Πήγα κι εδώ, άμα δεν είχα αυτό το "ψάξε", μάθε και "κράτα" ότι καταλαβαίνεις, δε θα με λέγανε... (πώς αλήθεια; Έχω τόσα ονόματα! Χάθηκα...)
Εμ! Με τρελάνε οι "μορφωμένοι", έλεος!
Δεν ξέρεις κι αυτό, δεν ξέρεις κι εκείνο, είσαι αμόρφωτη, άσε να μιλήσουν μορφωμένοι, λες και δεν είναι μόρφωση η οικογένεια, η ανάγκη της επιβίωσης, μέσω της εργασίας, (σε άπειρα πόστα), λες και η ίδια η ζωή, δε σε διδάσκει, μέσα απ' το δύσκολο διάβα της (αν έχεις δύσκολο! Άμα δεν έχεις, τί να διδαχθείς;) ένα "κάτσε κυρά μου στην γωνίτσα σου, παρεμποδίζεις", με χίλιους τρόπους ειπωμένο, αρκετό να σωπάσω, τόσο εγώ, όσο και πολλές άλλες κυράδες, ίσως και πολύ περισσότερο γραμματιζούμενες... κι από μένα.
...Κρατάω λοιπόν, αυτό:
Ο γνωστός μύθος των καλικάντζαρων περιγράφει ότι στην άκρη του ουράνιου τόξου θα βρεις μια χύτρα με λεφτά. Στο ουράνιο τόξο του ελληνικού πολιτικού τοπίου, όπως το συνθέτουν με τη συμμετοχή τους όλα τα χρώματα των κομμάτων εξουσίας, θα βρεις μια χύτρα με το περιεχόμενο του τίτλου.
Ή όπως αλλιώς γνωρίζεις ότι ονομάζονται οι κοπριές.
Θάνος Τάκης
Αν θέλετε να διαβάσετε άλλα άρθρα του Θάνου Τάκη, τα βρίσκετε εδώ.
από πηγή, εδώ, κι ότι θέλετε, ψάξ' τε!
Εγώ, είμαι και λίγο της Στάσης, θέλω να λέω και λίγα δικά μου!
Πώς να το κάνουμε;
Αφού μάς την δίνει αυτή την ευκαιρία το ίντερνετ!
Τόσες φωνές, ας υπάρχει και η δική μου!
Αφού "υπήρξα" κι εγώ, πανάθεμά με!
Ή δεν υπήρξα, άραγε;
Είναι κι αυτό ένα μπέρδεμα, εκεί που το πάνε τα "περίεργα" διαβάσματά μου, τελευταίως!
"Ού μπλέξεις" και ού αναρρωτηθείς... πού θέλει να σε "πάει" ο καθένας, ο όποιος ξέρει που πατά και πού πηγαίνει...
...Πορεύομαι, σκοντάφτω, συνεχίζω.
Άμα φτάσω και το "καταλάβω" και υπάρχει τρόπος να το πω, να είστε σίγουροι, θα σας το μαρτυρήσω!
Λίγα πράγματα κρατάω, άλλωστε, για τον εαυτό μου.
Κι ούτε με νοιάζει, αν χαλάει η όποια εικόνα, έχετε εσείς για μένα.
Την δική μου ψάχνω, κι αν είναι θέμα υπαρξιακό, σίγουρα βγαίνει απ' το "υπήρξα" και απ' το νιώθω πως, ακόμα υπάρχω, είτε με "βλέπουν" τρίτοι, είτε όχι!
Απ' την πόλη, ναι... και κανέλα, μαζί, αν και στο φαγητό που συνάμα θα ετοιμάσω, ναι... μπορεί και να βάλω!
Χμ! ναι! Θα βάλω, γιατί το έκανε κάποτε η αδελφή μου, απόρησα, κι από τότε, επειδή την θυμάμαι, βάζω κι εγώ!
Τώρα, που της το λέω, λέει:
"Εγώ; Στα πράσινα φασολάκια, δεν έβαλα, ποτέ!"
...Αγαπημένη μου, δε θυμάσαι καλά...
Δεν πειράζει, βάζω εγώ, τώρα, γιατί, όπως μού είχες πει, τότε:
"Δίνει άλλη γεύση, πέρα απ' την συνηθισμένη!"
Γι' αυτό.
Σ' αγαπώ, να σε προσέχεις και βγαίνω, γιατί ξεφύγαμε πολύ και παρόλο που έστησα "καρτέρι", ούτε καμπάνα του Αγίου Νεκταρίου άκουσα, μείτε ρολόι!
Λες να χάλασαν;
...Και περίμενα να με βάλει ο Άγιος και στο θέμα μου!
Ώρα υπολογιστή 8:34 Τετάρτης 20/1/16
Έχω κάποιες εκκρεμότητες, δε θέλω να τις αφήσω στα "ανείπωτα", πάλι!
Κι όπως τις πω. Πάρ'τε μόνο σαν βάση, την ανάγκη μου, κι όχι την μόρφωση των θρανείων.
Πήγα κι εδώ, άμα δεν είχα αυτό το "ψάξε", μάθε και "κράτα" ότι καταλαβαίνεις, δε θα με λέγανε... (πώς αλήθεια; Έχω τόσα ονόματα! Χάθηκα...)
Εμ! Με τρελάνε οι "μορφωμένοι", έλεος!
Δεν ξέρεις κι αυτό, δεν ξέρεις κι εκείνο, είσαι αμόρφωτη, άσε να μιλήσουν μορφωμένοι, λες και δεν είναι μόρφωση η οικογένεια, η ανάγκη της επιβίωσης, μέσω της εργασίας, (σε άπειρα πόστα), λες και η ίδια η ζωή, δε σε διδάσκει, μέσα απ' το δύσκολο διάβα της (αν έχεις δύσκολο! Άμα δεν έχεις, τί να διδαχθείς;) ένα "κάτσε κυρά μου στην γωνίτσα σου, παρεμποδίζεις", με χίλιους τρόπους ειπωμένο, αρκετό να σωπάσω, τόσο εγώ, όσο και πολλές άλλες κυράδες, ίσως και πολύ περισσότερο γραμματιζούμενες... κι από μένα.
...Κρατάω λοιπόν, αυτό:
Ο γνωστός μύθος των καλικάντζαρων περιγράφει ότι στην άκρη του ουράνιου τόξου θα βρεις μια χύτρα με λεφτά. Στο ουράνιο τόξο του ελληνικού πολιτικού τοπίου, όπως το συνθέτουν με τη συμμετοχή τους όλα τα χρώματα των κομμάτων εξουσίας, θα βρεις μια χύτρα με το περιεχόμενο του τίτλου.
Ή όπως αλλιώς γνωρίζεις ότι ονομάζονται οι κοπριές.
Θάνος Τάκης
Αν θέλετε να διαβάσετε άλλα άρθρα του Θάνου Τάκη, τα βρίσκετε εδώ.
από πηγή, εδώ, κι ότι θέλετε, ψάξ' τε!
Εγώ, είμαι και λίγο της Στάσης, θέλω να λέω και λίγα δικά μου!
Πώς να το κάνουμε;
Αφού μάς την δίνει αυτή την ευκαιρία το ίντερνετ!
Τόσες φωνές, ας υπάρχει και η δική μου!
Αφού "υπήρξα" κι εγώ, πανάθεμά με!
Ή δεν υπήρξα, άραγε;
Είναι κι αυτό ένα μπέρδεμα, εκεί που το πάνε τα "περίεργα" διαβάσματά μου, τελευταίως!
"Ού μπλέξεις" και ού αναρρωτηθείς... πού θέλει να σε "πάει" ο καθένας, ο όποιος ξέρει που πατά και πού πηγαίνει...
...Πορεύομαι, σκοντάφτω, συνεχίζω.
Άμα φτάσω και το "καταλάβω" και υπάρχει τρόπος να το πω, να είστε σίγουροι, θα σας το μαρτυρήσω!
Λίγα πράγματα κρατάω, άλλωστε, για τον εαυτό μου.
Κι ούτε με νοιάζει, αν χαλάει η όποια εικόνα, έχετε εσείς για μένα.
Την δική μου ψάχνω, κι αν είναι θέμα υπαρξιακό, σίγουρα βγαίνει απ' το "υπήρξα" και απ' το νιώθω πως, ακόμα υπάρχω, είτε με "βλέπουν" τρίτοι, είτε όχι!
Απ' την πόλη, ναι... και κανέλα, μαζί, αν και στο φαγητό που συνάμα θα ετοιμάσω, ναι... μπορεί και να βάλω!
Χμ! ναι! Θα βάλω, γιατί το έκανε κάποτε η αδελφή μου, απόρησα, κι από τότε, επειδή την θυμάμαι, βάζω κι εγώ!
Τώρα, που της το λέω, λέει:
"Εγώ; Στα πράσινα φασολάκια, δεν έβαλα, ποτέ!"
...Αγαπημένη μου, δε θυμάσαι καλά...
Δεν πειράζει, βάζω εγώ, τώρα, γιατί, όπως μού είχες πει, τότε:
"Δίνει άλλη γεύση, πέρα απ' την συνηθισμένη!"
Γι' αυτό.
Σ' αγαπώ, να σε προσέχεις και βγαίνω, γιατί ξεφύγαμε πολύ και παρόλο που έστησα "καρτέρι", ούτε καμπάνα του Αγίου Νεκταρίου άκουσα, μείτε ρολόι!
Λες να χάλασαν;
...Και περίμενα να με βάλει ο Άγιος και στο θέμα μου!
Ώρα υπολογιστή 8:34 Τετάρτης 20/1/16
Έχω κάποιες εκκρεμότητες, δε θέλω να τις αφήσω στα "ανείπωτα", πάλι!
Κι όπως τις πω. Πάρ'τε μόνο σαν βάση, την ανάγκη μου, κι όχι την μόρφωση των θρανείων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου