Ότι χρωστώ 6

Κι ήταν 15 Γενάρη, όταν είδα τους Κρίνους, απ' το λεωφορείο.

Κι ήταν άλλη μέρα, που ένα σπαμ, σχόλιο, με κατύ'φθηνε (οδήγησε) στα χαμένα μου, αλλά... καλά, φυλαγμένα μου, τελικά, κι ήταν εδώ,

και τον, (την;) ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, από βάθος - βάθος...

Δε λέω, τόποτα ψέμματα, λοιπόν!
Είχα σε αποδείξεις...!

Κι ήταν τότε, 29 Μαρτίου 2007, κάπου εκεί, κοντά, οι αναρτήσεις και τα σημαάδια, που τότε, δεν γνώριζα, ώστε να τα γράψω, με μεγάλο ΣΣΣΣΣ!

Εκεί, δείτε, ψάξ' τε!

Ουδέν κρυπτόν, κυρίως στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ!

Εμείς τ' αλλάξαμε το σοφό....
Α΅Σ είναι για το ΚΑΛΟ ΜΑΣ!

Παναγία κι ΕΚΕΙ!

Η ΒΑΣΗ!

Γι' ΑΥΤΗΝ και ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΣ, θυσιάστηκε ο Άγιος Εφραίμ, ΠΡΩΤΑ ΕΚΕΙΝΗ κι ΕΚΕΙΝΟΝ, μού ΔΙΔΑΞΕ με τον ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ, σιωπηλά, τόσα χρόνια, που δεν ξαναπήγα Εκεί, στον Λατρευτικό Χώρο Του, γιατί εγώ του είπα μυστικά, τότε, την τελευταία φορά:

"Δεν θέλω να ξανάρθω, Άγιε Εφραίμ, Αν είναι έτσι... Εγώ, θα σε βρίσκω Αλλού..."

Και, δεν έχω πάει.

Ίσως, Αν ξεκινούσα, να έφτανα.

Ίσως, δεν το θέλει και ο ϊδιος, έτσι.

Ακόμα.