Προς τα παιδιά

.....

Κι η ώρα ήταν 11:50 και μάς έμεινε ο τίτλος.

...και τα παιδιά, ανησύχησαν, δεν πρόλαβα να γράψω.

"Μα, γιατί, δεν πήγες Νοσοκομείο;"

"Μα, μαμά... χάνεις!"

Τι να εξηγήσω;

"Εκείνη την ώρα ήταν ανάγκη. Τώρα αναρρώνω. Ξέρεις να προσφέρεις πρώτες βοήθειες; Μάθε!"

κ.λ.π.

Μάθε τε, ΟΛΟΙ ΣΑΣ, λοιπόν, είναι μια καλή ευκαιρία, να σας μιλάω για την ζωή μου.

Ίσως σώσω την δική σας και άλλων.

Είναι φορές, που δεν προλαβαίνεις να πας Νοσοκομείο.

Πρέπει η ζωή, να μη χαθεί, εκεί!

Είτε μόνος, είτε με παρέα, αν κανείς δεν κάνει κάτι... πάει το πουλάκι, πέταξε!

Αν θα το κατατάξω σε Θαύμα;

Ας μιλήσουμε περί Ιατρικής, κι αφείστε εμένα, να ξέρω, αν ναι, και κατά πόσο...

Εσείς, ΕΚΕΙ, για να μην επαναλαμβάνομαι.

Μάθε πως να σώζεις μια ζωή - Πείσε και την οικογένειά σου να μάθει.