Αφιερωμένο...!
Γελώ με εκείνα, τα λόγια τα μεγάλα σας,
Τους όρκους σας συχαίνομαι, υπάνθρωπες υπάρξεις
Να λιώσετε μέσα στα ίδια σας τα ψέματα, μισόκαρδοι.
Απλοί σκατοπαραγωγοί υπήρξατε, τίποτα περισσότερο!
Μη σας ξεγελάει η ευφράδεια και το όποιο πνεύμα επιδεικνύεται,
Πρόσχημα για το πονηρό, το ψεύτικο και το βρώμικο είναι!
Ευαίσθητοι του κώλου, που τάχα θλίβεστε για την αδικία της ζωής,
μα μόνο σε σχέση με τον εαυτό σας την μετράτε.
Κηφήνες συναισθημάτων, τίποτα δεν σας αξίζει..
Τους όρκους σας συχαίνομαι, υπάνθρωπες υπάρξεις
Να λιώσετε μέσα στα ίδια σας τα ψέματα, μισόκαρδοι.
Απλοί σκατοπαραγωγοί υπήρξατε, τίποτα περισσότερο!
Μη σας ξεγελάει η ευφράδεια και το όποιο πνεύμα επιδεικνύεται,
Πρόσχημα για το πονηρό, το ψεύτικο και το βρώμικο είναι!
Ευαίσθητοι του κώλου, που τάχα θλίβεστε για την αδικία της ζωής,
μα μόνο σε σχέση με τον εαυτό σας την μετράτε.
Κηφήνες συναισθημάτων, τίποτα δεν σας αξίζει..
Μιχάλης (Ανταίος) Φραγκούλης
Δε μου άρεσε καθόλου. Το κράτησα όμως, γιατί κρατάω και τα κακά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ποίηση αν δεν έχει Ανώτερα αισθήματα, δεν λέγεται Ποίηση.
Θυμίζει βρισιά, βγάζει χολή.