Καθυστερημένο όνειρο - εφιάλτης

"Πάπας, Κατώτερα, Όνειρα, ΧΡΙΣΤΟΣ, Πανθρησκεία"

Αυτές είναι οι ετικέτες που έβαλα στην προηγούμενη ανάρτηση. (ΕΔΩ)


Αν απορείτε για κάποια, ίσως είναι τα "όνειρα" και μάλλον, ήρθε καιρός να το γράψω, έτσι, για να υπάρχει στον "αέρα" μου, τον κοπανιστό, εδώ.

Παλιότερα, δεν έγραφα πολλά για μένα. Έδινα προτεραιότητα στους φίλους μου, για να μ' "αγαπάνε"... (πάντα έπασχα απ' αυτή την έλειψη, δικαιολογημένα κατάλοιπα, βάση βιβλίου ζωής, παιδικών χρόνων και βιωμάτων).
...Έτσι, μια εποχή που πέρναγα πολλά ζόρια και λίγοι πήραν είδηση, ήταν πριν και πάνω από 4 χρόνια, εκεί που έπεφτα κλαμμένη για ύπνο, με πολύ Προσευχή και πολλά γιατί, είδα ένα όνειρο, που δεν το έχω ξεχάσει, γιατί, δεν ήξερα που να το κατατάξω...
Στα Καλά ή στα Κακά;
Στο άλλο μου μπλογκ, γράφω πως "γνώρισα" τον Άγιο Εφραίμ, μέσα από ένα "όνειρο" και μετά ήρθε στην ζωή μου.
Ήταν ο μόνος Ιερέας που είχα δει στον ύπνο μου, σε όλη μου την ζωή, κι όλο το "όνειρο" εξέπεμπε αγάπη.
Σχεδόν, φτάνει δεκαετία αυτό το "όνειρο".

Πάμε στ' άλλο, τώρα.

Ένα βράδυ, ανάμεσα σε άλλα όνειρα, είδα ξόφαλτσα και αυτό.

Ήταν μια κακοτράχηλη πλαγιά,
(τώρα που το σκέφτομαι, θυμίζει Γορίτσα, κάτω, κοντά στην θάλασσα, πριν τις Πλάκες, χωρίς όμως τους λεωφορειόδρομους! Φανταστείτε, μη κομμένο το βουνό, σαν όπως, παλιά, σαν όπως, ποτέ δεν είδα, γιατί δεν είμαι Βολιώτισσα.)

ένας Ιερέας με μαύρα, διάβαζε, έχοντας την πλάτη, προς την θάλασσα.
Δίπλα του, λίγα άτομα, μετρημένος ο κόσμος.

Δευτερόλεπτα κράτησε η σκηνή και τότε βλέπω τιν Ιερέα, να σηκώνει το κεφάλι του, και να κοιτάζει προς τα δεξιά (κι όμως, δεν με θυμάμαι μέσα στο όνειρο, η απάντηση όμως, ήταν για μένα.)

και να λέει:

"Κι όσο για την Κατερίνα, που ρωτάει και ξαναρωτάει, "γιατί;", επειδή τις αρέσουν πολύ οι εικόνες, θα υποστεί μία δοκιμασία..."

Το έλεγε ειρωνικά, με χαρά μεγάλη και σαν τιμωρία.

Το είπε, ανάμεσα σε ότι έψελνε, νομίζω, οι άλλοι, δεν κατάλαβαν.

Με τρόμαξε το πρόσωπό του και ξύπνησα.
Θυμόμουνα μόνο τις γκριμάτσες του...

Χρόνια με βασάνισε αυτό το όνειρο, ώσπου, φέτος, μού λύθηκε η απορία, βλέποντας πολλές φωτογραφίες με τις ειδήσεις για τον Πάπα.
Κάπου σ' αυτές, πέτυχα και την "γκριμάτσα" του ονείρου μου.
Παλιότερα, δεν είχα ασχοληθεί, δεν είχα "σταθεί" σε θέματα που τον αφορούσαν.

Ξυπνώντας, ακούγοντας την λέξη "εικόνες", σκέφτηκα το ίντερνετ και το μεγάλο χασομέρι που κάνω, συλλέγοντας ωραίες φωτογραφίες όπου βρω.

Δεν το θεώρησα αμαρτία, φυσικά, το συνέχισα και το συνεχίζω.

Οι "δοκιμασίες" γενικά, είναι για όλους τους ανθρώπους, ούτε εκεί στάθηκα.

Η λογική μου, ας "φαίνεται" μικρή, δεν "κάθεται" στα όνειρα νυκτός, εκτός αν αυτά, είναι "κάτι" παραπάνω από όνειρα.

Αν "κάτι" με κράτησε στο να μην το ξεχνάω, είναι το ύφος του Ιερέα...
Και φορούσε και μαύρα. Αν φορούσε άσπρα, ίσως να το "μετέφραζα" καλύτερα, στην ώρα του.

Και "εικόνες", μάλλον, δεν εννοούσε τις ιντερνετικές μου φωτογραφίες, αλλά, άλλες.

...Τελικά, ναι, ένα απλό όνειρο νυκτός, να, που δεν το ξεχνάς, γιατί τα "Σημάδια" δίνονται κι απ' το κακό.

***
Όσο για την Πανθρησκεία, να γράψω κι αυτό, επειδή η Πίστη δεν επιβάλλεται, δεν είναι ομάδες τοπικές που θα τις ενώσουμε, να κάνουμε μία, ας αφήσουν ήσυχο τον κόσμο, να αποφασίζει εκείνος, που και εάν θα προσεύχετε!
Αν θέλουν να λέγονται Αρχηγοί, ζωντανών προβάτων, οι όποιοι αρχηγοί.

Έλεος, πια!
Ξέρω Άθεους που είναι μια χαρά Άνθρωποι!
Δηλαδή, μπορεί να γυρίσει ένας Ιερέας, στις μέρες μας και να πει στους Πιστούς, μέσα σε μία Εκκλησία, ότι από δω και πέρα, δε θα υμνούμε τον Χριστό, άλλα άλλον, όποιον άλλον και οι πιστοί θα μείνουν εκεί;
Και δεν θα το πάρουν με τις πέτρες;
Αν όχι, τότε, δεν κατάλαβα, γιατί είναι εκεί;
Από συνήθεια;

Έλα Θεέ, στον τόπο σου!
Μόνο σε πραγματικά αμόρφωτους μπορούν να συμβούν αυτά, και "μόρφωση" εννοώ την ζωή και το ζωντανός, το αντίθετο του ψόφιου...

Ε, μα.


Μάς προέκυψε απόψε, να το γράψουμε. Ποτέ δεν είναι αργά.
Έχω κι άλλα "περίεργα".

Και σε "όνειρο" έχω, που μια Εκκλησιά σκίστηκε στα δυο, και πάλι κακή στην "μετάφραση', δεν είχα κάνει καλή απόδοση, μού το μετέφρασε η ίδια η ζωή, όμως, τώρα, αλλά να μη σας χασομεράω, λέγοντας τι συνέβει στην δική μου την ζωή και πολύ, γιατί χρειάζεστε χρόνο να δείτε την δική σας!
Μπορεί να σας έχουν ξεφύγει πράγματα και να είμαι αφορμή για να τα "δείτε" και να βοηθηθείτε, γενικά.

Ποτέ δεν ξέρεις, πόσο βοηθιέσαι από "πάθημα" του άλλου.

Γλυτώνεις "δρόμο" και χρόνο.