ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ - ΤΙ ΚΡΙΜΑ και Μαρινέλλα - Και καλύτερα

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ - ΤΙ ΚΡΙΜΑ 

Χρόνια είχα να τ' ακούσω!

Παλιό τραγούδι, πολύ παλιό!

Καθόμουνα στο κρεβάτι και σκεφτόμουνα, τα γενικά χάλια μας.

Μεταξύ αυτών, χωριό, καλοκαίρι που μπήκε και φεύγει γοργά, απ' αυτά κι απ' τ' άλλα, τον καιρό και τα "κόλπα" του, μαζί με τον κακό μας τον καιρό, τα "Σημάδια" μου... που είναι τόσα πολλά και επί της ουσίας, σχεδόν, αρνούμαι να τα "μεταφράσω", και (κεξ!), μετά από ένα μακρύ οδοιπορικό σκέψεων, είπα στον εαυτό μου ένα: "Κρίμα!" και σηκώθηκα, βαρέως.

...Ε, μετά, έψαξα και το τραγούδι.

Πάριος, κυλούσε στις φλέβες μου, αγρίως, τόσο που τον απέφευγα, για δεκαετίες, προκειμένου να με "πνίξει".

Δικαιώνεται, όμως, γιατί όντως, "ολόκληρη ζωή, πικράναμε" και δεν αναφέρομαι στο ερωτικό του τραγουδιού, αλλά στο γενικό.

Πικράναμε τα χώματά μας, γενικά.

Τα "φτύσαμε" και μας φτύνουν, όχι άδικα.

Έβρεχε όλη νύχτα.

Ούτε τον χειμώνα...! 

Η έρ'μη "γνώση", πατάει ένα κουμπάκι, ρυθμίζει καιρούς, υγείες, ψυχολογίες...κ.λ.π.

Τί κρίμα που "κοιμόμασταν", τί κρίμα!

***

Της ροής:

Μαρινέλλα - Και καλύτερα (Ν.Ιγνατιάδη) 1979

Καλύτερα, χειρότερα;

Κι αυτό παλιό, πολύ παλιό!

Χωρίς ανάπτυξη. Έτσι κι αλλιώς, δεν υπάρχει "ανάπτυξη"! 

***

Κι ύστερα:

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥΣ ΔΕΝ ΚΑΝΩ 

Και μαζί και ταυτόχρονα, το είδα!

Ζει, το γατάκι, ζει!

Νόμιζα πως είχα παραισθήσεις, χθες, ακούγοντας ξέπνοα "νιάου"!

Ναι, μόνο εκεί θα βρει αγάπη!

...Μαζεύτηκαν όλες οι ανησυχίες μου, εκεί!

Χάρηκα, γιατί έτσι... μπορώ καλύτερα!

Η από μακριά αγάπη, σώζει, αρκετές φορές!