Εδώ και πολλές μέρες, το θυμήθηκα, αυτό το παλιό τραγούδι.
Σήμερα, ξανά.
Αφιερωμένο στον Θανάσση και στον Γιώργη του!
Τα καλυτερότερα!
Αυτός, κι αν με συγκίνησε!
"Πώς θα σε γνωρίζω;"
"Θα λέω: ο δικός σου!"
"Δικέ" μου!
Αν ήξερες πόσο σ' έχω ψάξει!
"Τυχαία", δεν σ' έφερε!
Έχω κλάψει, μην τον ψάχνεις...
Γυναίκα του, μη ζηλέψει!
Θα σου πει.
***
Και τούτο, ήταν κοντά.
Αφιερωμένο σε άλλον, άντρα, πάλι!
Σήμερα, ξανά.
Αφιερωμένο στον Θανάσση και στον Γιώργη του!
Τα καλυτερότερα!
Αυτός, κι αν με συγκίνησε!
"Πώς θα σε γνωρίζω;"
"Θα λέω: ο δικός σου!"
"Δικέ" μου!
Αν ήξερες πόσο σ' έχω ψάξει!
"Τυχαία", δεν σ' έφερε!
Έχω κλάψει, μην τον ψάχνεις...
Γυναίκα του, μη ζηλέψει!
Θα σου πει.
***
Και τούτο, ήταν κοντά.
Αφιερωμένο σε άλλον, άντρα, πάλι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου