Σαν τη λογιάζεις τη δουλειά
όρτσα και μη φοβάσαι
αμόλα τη, τη νιότη σου
και μην τηνε λυπάσαι.....
όρτσα και μη φοβάσαι
αμόλα τη, τη νιότη σου
και μην τηνε λυπάσαι.....
Σαν
τη λογιάζεις τη δουλειά όρτσα και μη φοβάσαι αμόλα τη, τη νιότη σου και
μην τηνε λυπάσαι. Μη χαμηλώνεις τα φτερά κόντρα στη μπόρα πέτα πέτρα…
youtube.com
Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις
ΣχολιάστεΚοινοποιήστε
Ήταν 4 και 34 απόγευμα, το πέτυχα στα τρεχάτα, κι ήταν αυτό η αφορμή... να λυθεί ο κόμπος στον λαιμό και να ... βρέξει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαρίστησα νοητά τον Γιώργο, για τις επιλογές του, που έτυχε και να μού είναι "φάρμακο", σήμερα, που ήμουνα πολύ φορτισμένη!
Του χρωστάω ακόμα ευχές, ειδικά για την γιορτή του, δεν πρόκανα, δεν "έκατσε", το θυμάμαι όμως, νά 'ναι γερός κι ότι επιθυμεί!
Μπορεί να φτάσει κι από δω, ποτέ δεν ξέρεις!
Γι' αυτό και το έγραψα.