Για πάρτη μου

για να μη ζαλίζω κόσμο, πάνω!
Χάρηκα, σήμερα, ΝΑΙ!

Τί να εξηγώ, όμως;

Όλο το "μεθύσι" ήρθε με αφορμή τα λουλούδια...
Κι όμως!

Η υπομονή, δικαιώνεται!
Μετά, "μεθάς", κλαίνε οι άλλοι, ζητάνε και "συγγνώμη", αγκαλιάζεστε, κλαίτε και μαζί, κι αυτό το λένε, ΑΓΑΠΗ, ντε! Τί νόμιζες;

Στο τράβηγμα φαίνεται, αν και ποιες ρίζες. έχουν βάθος!

Πάρτη μου, χαλάλι σου!
"Πληρώθηκες", πολλαπλάσια των δακρύων σου και το ξέρεις!

"Ευχαριστώ, Χριστέ!" είπες πολλές φορές, σήμερα, απλά, δεν πρόλαβες να το γράψεις!
ΕΚΕΙΝΟΣ, όμως, το Άκουσε, είναι σίγουρο!